Ο γνωστός σας άγνωστος Μ. Χ. ερευνά:
Μωρά μου, οι καιροί είναι τρελοί, θεοπάλαβοι να λέμε. Γυρίζουν όλα σε μια δίνη και από το στρόβιλο εκτοξεύονται νέα ήθη, νέες δυνατότητες, νέες θηριωδίες, απ' όλα. Δεν ξέρεις τι θα σου πέσει στο κεφάλι κάθε μέρα.
Έτσι και μένα λοιπόν μια μέρα, ένα βράδυ για την ακρίβεια, έπεσε μπροστά μου ο εξής παλιονεολογισμός που με τυραννάει ακόμα: ι μπάμπ'ς, ένας άνθρωπος 28-30 χρονών, ηχογραφεί με το όνομα Dozen Draft τις μουσικές του και γουστάρει αυτός και γουστάρουμε κι εμείς γιατί γουστάρει αυτός και είναι κι ωραίες μουσικές. Μας λέει λοιπόν όπως καθόμασταν ότι κυκλοφόρησε δουλειά του στην Αμερική, USA καλέ. Πως; τι; πως έγινε; Και μας ρίχνει το μεγαλειώδες: η δουλειά μου κυκλοφόρησε σε κασσέτα ΜΟΝΟ, 60 αντίτυπα, η αμοιβή μου ήταν 10 αντίτυπα και με βρήκαν αυτοί από το ίντερνετ.
Καλωσορίσατε λοιπόν στον παράξενο κόσμο της Already Dead Tapes. Γιατί άραγε να ξεκινάει σήμερα μια προσπάθεια που επιλέγει να εκδίδει μόνο κασσέτες; Όταν ο μπάμπης μας προσέφερε αυτό το υπέροχο και ιστορικό δημιούργημα, κανείς δεν το πήρε. Δεν έχουμε κασσετόφωνο ή έχουμε ένα χαλασμένο.
Ακριβώς εδώ αναδύεται η παράξενη ουσία: η υλική υπόσταση, η κασσέτα, είναι καθαρά ένα φετίχ σήμερα. Και το cd, αλλά κυρίως το Βινύλιο, το οποίο επανήλθε δυναμικά, επίσης υπάρχουν σαν φετιχ. Όλη η μουσική είναι πλέον άϋλη, συνδυασμοί 0 και 1 λέμε. H υλική της υπόσταση δεν έχει πια σχέση με την κελλιτεχνική της υπόσταση, είναι άλλο πράμα. Τι άλλο πράμα είναι τώρα δεν ξέρω, άμα καταλάβετε πείτε μου και μένα.
Η προσπάθεια βέβαια της AlreadyDead Tapes είναι εξαιρετική και με φτιάνει να βλέπω 4 αθρώπους στο τσικάγκο ας πούμε, να κάνουν τη φάση τους, τη τρέλλα τους κυριολεκτικά. Και φυσικά είναι όμορφα, και δε χρειαζεται να αγοράσεις τίποτα.
Και σαν μην έφτανε αυτό, ο Dozen Draft συμμετέχει και σε άλλη κασέτα, στο Ελλάντα αυτή τη φορά, συλλογή. Πανέμορφη κι αυτή, και το περιεχόμενο ελεύθερα διαθέσιμο. Και σε πλήρως διεθνή φόρμα και σημειολογία.
Για να δούμε ο 21ος.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=uSKwO5lKCxs
Μωρά μου, οι καιροί είναι τρελοί, θεοπάλαβοι να λέμε. Γυρίζουν όλα σε μια δίνη και από το στρόβιλο εκτοξεύονται νέα ήθη, νέες δυνατότητες, νέες θηριωδίες, απ' όλα. Δεν ξέρεις τι θα σου πέσει στο κεφάλι κάθε μέρα.
Έτσι και μένα λοιπόν μια μέρα, ένα βράδυ για την ακρίβεια, έπεσε μπροστά μου ο εξής παλιονεολογισμός που με τυραννάει ακόμα: ι μπάμπ'ς, ένας άνθρωπος 28-30 χρονών, ηχογραφεί με το όνομα Dozen Draft τις μουσικές του και γουστάρει αυτός και γουστάρουμε κι εμείς γιατί γουστάρει αυτός και είναι κι ωραίες μουσικές. Μας λέει λοιπόν όπως καθόμασταν ότι κυκλοφόρησε δουλειά του στην Αμερική, USA καλέ. Πως; τι; πως έγινε; Και μας ρίχνει το μεγαλειώδες: η δουλειά μου κυκλοφόρησε σε κασσέτα ΜΟΝΟ, 60 αντίτυπα, η αμοιβή μου ήταν 10 αντίτυπα και με βρήκαν αυτοί από το ίντερνετ.
Καλωσορίσατε λοιπόν στον παράξενο κόσμο της Already Dead Tapes. Γιατί άραγε να ξεκινάει σήμερα μια προσπάθεια που επιλέγει να εκδίδει μόνο κασσέτες; Όταν ο μπάμπης μας προσέφερε αυτό το υπέροχο και ιστορικό δημιούργημα, κανείς δεν το πήρε. Δεν έχουμε κασσετόφωνο ή έχουμε ένα χαλασμένο.
Ακριβώς εδώ αναδύεται η παράξενη ουσία: η υλική υπόσταση, η κασσέτα, είναι καθαρά ένα φετίχ σήμερα. Και το cd, αλλά κυρίως το Βινύλιο, το οποίο επανήλθε δυναμικά, επίσης υπάρχουν σαν φετιχ. Όλη η μουσική είναι πλέον άϋλη, συνδυασμοί 0 και 1 λέμε. H υλική της υπόσταση δεν έχει πια σχέση με την κελλιτεχνική της υπόσταση, είναι άλλο πράμα. Τι άλλο πράμα είναι τώρα δεν ξέρω, άμα καταλάβετε πείτε μου και μένα.
Η προσπάθεια βέβαια της AlreadyDead Tapes είναι εξαιρετική και με φτιάνει να βλέπω 4 αθρώπους στο τσικάγκο ας πούμε, να κάνουν τη φάση τους, τη τρέλλα τους κυριολεκτικά. Και φυσικά είναι όμορφα, και δε χρειαζεται να αγοράσεις τίποτα.
Και σαν μην έφτανε αυτό, ο Dozen Draft συμμετέχει και σε άλλη κασέτα, στο Ελλάντα αυτή τη φορά, συλλογή. Πανέμορφη κι αυτή, και το περιεχόμενο ελεύθερα διαθέσιμο. Και σε πλήρως διεθνή φόρμα και σημειολογία.
Για να δούμε ο 21ος.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=uSKwO5lKCxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου