Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Downbeat 29/11/2012


Φίλες και φιλοι καλησπέρα,
Κάποτε ο Aldous Huxley, ο μεγάλος αυτός Άγγλος συγγραφέας και στοχαστής είχε δηλώσει : “Μετά τη σιωπή, εκείνο που πλησιάζει περισσότερο για να εκφράσει το απερίγραπτο, είναι η μουσική”.
Απο  τις επόμενες εκπομπές το Downbeat θα αποκτήσει  και φωνή. Την επιμέλεια της εκπομπής έχει ο Παναγιώτης Βέτσικας.
Καλή ακρόαση λοιπόν.

1.Pavane/Vince Mendoza                                                                                                      4.23
Από το άλμπουμ Sketches του Vince Mendoza ακούσαμε το Pavane του Ravel. Ένα υπέροχο άλμπουμ απο την εταιρία ACT, που κυκλοφόρησε το 1994 και στο οποίο συμμετουν ο Dave Liebman, ο Charlie Mariano, ο Peter Erskine, ο Dieter Ilg, ο Nguyen Le και η ορχήστρα WDR Big Band.

2.Contemplation/McCoy Tyner                                                                                             6.13
O αφοσιωμένος πιανίστας του John Coltrane, o McCoy Tyner εξακολουθεί μέχρι και σήμερα, στα 74 του, να ηχογραφεί. Στο άλμπουμ Land Of Giants του 2003 συνεργάζεται με τον κατά 3 χρόνια νεώτερο του βιμπραφωνίστα Bobby Hutcherson και ένα rhythm section νέας γενιάς, τον Charnett Moffett στο μπάσο και τον Εric Ηarland στα ντραμς. Ακούσαμε το  Contemplation από το άλμπουμ αυτό.

3. Τreehugger/Matt Penman                                                                                     7.15
O μπασίστας Matt Penman στο άλμπουμ Unquiet του 2007 ξεδιπλώνει τις συνθετικές του ικανότητες. Μαζί του ο Kurt Rosenwinkel στη κιθάρα, ο σαξοφωνίστας Chris Cheek, o Aaron Goldberg στα πλήκτρα και ο ντράμερ Jeff Ballard. Aπό το άλμπουμ αυτό τους ακούσαμε στο Τreehugger.

4.Confrontation/Jim Sneidero                                                                                               8.53
Ο σαξοφωνίστας Jim Sneidero παίζει κάθε νότα του με τέτοιο πάθος, σαν να μην πρόκειται να ξαναπαιχθεί. Στο άλμπουμ Urban Tales του 1991, με τη συνεργασία του τρομπετίστα Tom Harrell, του Μarc Copeland στο πιάνο, του μπασίστα Peter Washington και του ντάμερ Jeff Hirschfield αποδεικνύει ακριβώς αυτή τη πρόταση. Τους ακούσαμε στο   Confrontation.


5.The Courage To Fly/Felice Clemente Quartet                                                      8.36
Το άλμπουμ Nuvole Di Carta του Ιταλού σαξοφωνίστα Felice Clemente είναι το 8ο προσωπικό του άλμπουμ. Κυκλοφόρησε το 2011 και αποτελειται αποκλειστικά από συνθέσεις του Clemente. Aκούσαμε  The Courage To Fly.  Massimo Colombo στο πιάνο,  Giulio Corini στο μπάσο και  Massimo Manzi στα ντραμς.


6.Sanyas/Steve Turre                                                                                                 9.14
Στο άλμπουμ Keep Searchin' του 2005, ο Steve Turre ακολουθεί τη θριαμβευτική αναζήτηση του να παρουσιαζει μουσική του υψηλότερου επιπέδου, αποφεύγοντας πάντα το κοινότυπο. Ακούσαμε το  Sanyas από το άλμπουμ αυτό, όπου ο Turre κάνει την εισαγωγή με κοχύλια, πρίν μπεί στο κυρίως θέμα με τρομπόνι. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από τον Woody Shaw στο άλμπουμ Moontrane του 1975.

7.Dawn/Marcus Strickland                                                                                                    7.23
Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και στροφής τηε mainstream κουλτούρας σε “ελαφρά” ακούσματα, ο  Marcus Strickland το 2011 τολμά να κυκλοφορήσει ένα διπλό άλμπουμ με τίτλο Triumph Of The Heavy. Aπό το 1ο CD ακούσαμε το Dawn. Στο πιάνο ο David Bryant και στα νταμς ο δίδυμος αδελφός του Marcus, E.J. Strickland.

8.Ask Me Now/Carlo Atti-Hal Galper Trio                                                              8.40
O Iταλός τενόρος σαξοφωνίστας Carlo Atti συναντά το τριο του πιανίστα Hal Galper. To αποτέλεσμα είναι το άλμπουμ Sweet Beat Blues του 1997. Ένας σαξοφωνίστας που φέρνει στο νου τον Dexter Gordon και τον Sonny Stitt και ένας πιανίστας που έχει συνεργαστεί με τον Chet Βaker και τον Stan Getz. Toυς ακούσαμε σε μια σύνθεση του Thelonious Monk, το Ask Me Now.

9.It Begins Like This/Augusto Pirodda-Gary Peacock-Paul Motian                      5.36
H απλότητα στις εκτελέσεις του ιταλού πιανίστα Augusto Pirodda, χωρίς χαμένες νότες, κάνουν το κενό χώρο κύριο γνώρισμα στο παίξιμο του. Και το χώρο αυτο χρειάζονται ο μπασίστας Gary Peacock και ο αείμνηστος ντραμερ Paul Motian για να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους. Τους ακούσαμε στο It Begins Like This από το άλμπουμ Νο Comment του 2011.

10.Estate/Dominick Farinacci                                                                                               5.54
'Ενα άλμπουμ στο οποίο συνεργάζονται μεγάλα ονόματα:  Kenny Barron, Marc Johnson, Lewis Nash, Joe Lovano, Joe Locke μαζί με ένα εκπληκτικό Ιταλο τρομπετίστα, τον Dominick Farinacci. Eίναι το Lovers, Tales & Dances του 2009, από το οποίο ακούσαμε το Estate. Στα φωνητικά η Hilary Kole.

11.Υοu Could Hear A Pin Drop/Freddy Cole-Bill Charlap Trio                                3.31
O  Freddy Cole είναι ο νεώτερος αδελφός του Nat King Cole. Σε ηλικία 76 χρονών όταν ηχογράφησε το άλμπουμ Music Maestro Please το 2007, συνεργαζόμενος με ένα από τα καλύτερα πιανο τριο της σημερινής jazz σκηνής, το τριο του Bill Charlap. Toυς ακούσαμε στο  Υοu Could Hear A Pin Drop από το άλμπουμ αυτό.





12.Βaboon Moon/Nils Petter Molvaer                                                                                 7.18
To Baboon Moon του 2011 είναι το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του Νορβηγού τρομπετίστα Nils Petter Molvaer,  μετά τη διάλυση του συγκροτήματος του το 2009.  Ο εκρηκτικός συνδυασμός του ντράμερ Erland Dahlen και του κιθαρίστα Stian Westerus και η μελωδικότητα του  Molvaer, δημιουργούν μια ονειρική ατμόσφαιρα. Ακούσαμε το ομώνυμο κομμάτι από το άλμπουμ αυτό.

13.Uptown Manhattan/Michel Camilo                                                                                  4.50    
Το Οn Fire του 1989, είναι ένα ιδιαίτερα “δυνατό” άλμπουμ από τον πιανίστα Michel Camilo, είτε παίζει σε τρίο ή σε κουαρτετο με την έκτατη συμμετοχή του περκασιονίστα Sammy Figueroa, ή σε ντουέτο με τον χορευτή flamenco Raul. Εκτός από ένα κομμάτι, το Softly As In A Morning Sunrise,  όλα είναι συνθέσεις του Camilo. Ακούσαμε το  Uptown Manhattan.

14.Leaving/Ben Wendel                                                                                                        8.08    
To Frame του 2012, είναι η δεύτερη προσωπική δουλειά του σαξοφωνίστα  Ben Wendel, πρώην μέλος του συγκροτήματος Kneebody. Mε τη βοήθεια των παλιών καλών του φίλων  από τους Kneebody και του Gerald Clayton και του Tigran Hamasyan, στο πιάνο, αποδίδει σχεδόν αποκλειστικά δικές του συνθέσεις. Τους ακούσαμε στο  Leaving.

15.Johanna/Roswell Rudd-Toumani Diabate                                                                       7.51
Στο Malicool του 2003, ο Roswell Rudd πηγαίνει με το τρομπόνι του στο Μαλί για να συνεργαστεί με τον κορυφαίο σήμερα μουσικό του kora, τον  Toumani Diabate.  Eίναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο το τρομπόνι συνδυάζεται με το kora, δένοντας τη δυτική με την αφρικάνικη μουσική. Ακούσαμε το Johanna, μια σύνθεση του Τoumani Diabate από το άλμπουμ αυτό.

16.Thikhathali/John Scofield Band                                                                           6.58
Ο κιθαρίστας John Scofield δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Από την εποχή που έπαιζε δίπλα στο Miles Davis μέχρι και σήμερα, η καριέρα του έχει να επιδείξει πολλές κορυφαίες στιγμές. Aπό το άλμπουμ Up All Night του 2003, o John Scofield και το συγκρότημα του τιμούν τον μεγάλο Νιγηριανό καλλιτέχνη Fela Kuti, με το Thikhathali.

17.It Serves Me Right To Suffer/John Lee Hooker                                                            3.36 Κανένα άλλο διπλό άλμπουμ δεν αντικατροπτίζει καλύτερα τη 50χρονη δισκογραφική καριέρα του John Lee Hooker  από το  50 Years : John Lee Hooker Anthology του 2009. Τα 32 κομμάτια μας ταξιδεύουν από τις πρώτες του επιτυχίες μεχρι τις τελευταίες, τη δεκαετία του 90. Ακούσαμε μια μεγάλη του επιτυχία, το  It Serves Me Right To Suffer.

18.Unsuffer Me/Lucinda Williams                                                                                        5.41
To West είναι το όγδοο studio άλμπουμ της Lucinda Williams. Κυκλοφόρησε το 2007, σε μια εποχή που σημαδεύτηκε από το θάνατο της μητέρας της και το χωρισμό από το σύντροφο της. Εκείνο που κάνει τη Lucinda Williams τόσο ξεχωριστη, είναι η ικανότητα της να επεκτείνει τις δυνατότηες των blues και της country μουσικής. Την ακούσαμε σε μια υπέροχη σύνθεση, το Unsuffer Me 

 Αυτά λοιπόν για σήμερα. Θα είμαστε πάλι μαζί την επόμενη Πέμπτη στις 9μμ στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.radiofono108.blogspot.gr.  Μέχρι τότε να περνάτε καλά. Να σας αφήσω με ένα σχόλιο του Lee Morgan:
There are no natural barriers. It's all music. It's either hip or it ain't”.

Kαλο σας βράδυ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου